Ricca's feest

Lee liep met Ricca mee naar de bar en zette ook zijn flessen neer. Ondertussen keek hij met een grijnsje om zich heen naar het dansende volk. Hij bewoog zachtjes mee op de muziek met zijn hoofd, en keek toen naar Ricca en de barman, die twee glazen Baileys inschonk.
Lee nam een glas in zijn hand en knikte even kort naar de barman. Toen hief hij zijn glas wat in de hoogte, en hield het voor Ricca om te klinken. 'Op jou, schoonheid..', zei hij charmant en keek haar galant aan.

Ricca pakte ook het glas aan en keek hem met een klein grijnsje aan. 'Op het feit dat al jou flirt acties nogal cliché zijn', zei ze terwijl haar grijns verbreedde en ze tikte haar glas tegen die van hem aan.
Ricca zetten het glas tegen haar lippen en dronk haar Baileys in een keer leeg en zette het met een klap weer terug op de bar. 'Hmn misschien is een drankje al genoeg om te dansen', zei ze met een knip oogje.

Jay had verbaast gestaan toen hij Ricca had gevolgd. Zo was ze totaal niet. En die gozer met wie ze was, was ook een creap en Jay vertrouwde hem voor geen meter. Uit eindelijk was hij maar weer terug gegaan, had bier gehaald en was wat nors terug bij zijn vrienden gaan zitten die nu helemaal van de wereld leken. Jay keek strak voor zich uit, en zag hoe Ricca binnen kwam lopen, weer met die engerd.
Bijna, bijna was opgestaan en naar ze toe te lopen, om die gozer eens even goed te vertellen wat hij wel niet van hem dacht. Zo ranzig naar zijn zusje staren. Maar hij bleef zitten. Hij had er niets aan om nu nog meer problemen op zijn hals te halen.

Lee grinnikte en gluurde met zijn ogen naar Ricca, terwijl hij van zijn glas dronk. Terwijl hij rustig een slok nam, zag hij hoe Ricca haar Baileys zowat naar binnen kapte. Hij trok even zijn wenkbrauw op en keek haar grijnzend aan.
Maar zijn grijns werd enkel breder bij hetgene wat ze zei. Snel dronk hij ook zijn glas leeg en wiebelde even met zijn wenkbrauwen. Hij zette het neer op de bar en nam toen Ricca's hand vast. Even keek hij haar aan, en trok haar toen mee naar de dansvloer. Hij dacht dat hij zijn geluk niet opkon toen hij hoorde hoe de muziek veranderde in een rustige slow. Alsof hij het kon beïnvloeden. Hij grijnsde veelbetekenend naar haar en nam haar beide handen vast. Zacht begon hij te wiegen op de muziek en keek haar in de ogen. Zijn handen tilden zacht haar armen op, en legde ze op zijn schouders. Hij grinnikte even kort en legde charmant zijn handen om haar heupen, terwijl hij met haar bewoog op de zachte muziek.

Momiku keek haar verast aan maar glimlachte toen vriendelijk. Ze haalde haar tas boven en graaide gewoon wat geld uit haar potemonee. 'beloof me dat je er niks verkeerd mee zal kopen en een deftig onderdak zult zoeken met dit geld?, sorry dat ik momenteel niet meer op zak heb...' Momiku had eigenlijk nog niet echt een besef dat geld op deze planeet niet zomaar werd weg gegeven. Zeker niet zoveel. Maar ze zou het geld niet missen. Ze had meer dan genoeg en het was overduidelijk dat Apneatic haar best moest doen om aan geld te komen terwijl Momiku er nooit van haar leven zou moeten voor werken.