Ricca's feest

Misha liep wat rond te hannesen in de kamer, waar het feest was. Ze was er al een tijdje, maar elke minuut leek het drukker te worden. Hoe drukker, hoe ongemakkelijker. Er was flink wat volk zo langzamerhand en ze waren - bijna - allemaal zo net en goed gekleed. Kwam zij dan aan met haar kloffie. Ze droeg dit bijna elke dag wel en ook meestal in gevechten. Maar, hoe kon ze dan ook iets anders aangetrokken hebben, als ze nog niet eens thuis geweest was. Dat zou ze vanavond pas doen, terug naar huis toe gaan. Dan zou ze er morgen ochtend vroeg zijn, net voor de zonsopgang. Dan was het tenminste nog een beetje te verdragen. En dan was iedereen nog wakker. Want overdag sliepen ze altijd, omdat ze dan door de enorme hitte toch niks konden doen.
Verveeld ging ze tegen een muur aan staan met haar rug en liet ze een diepe zucht uit haar mond ontsnappen. Wat deed ze hier eigenlijk? De feestjes in haar dorp stonden tenminste nog voor gezelligheid. Dit was alleen maar om gaan met personen die je kende. En wie kende zij eigenlijk? Precies, niemand.

De jongen keek weer met een schaapachtige glimlach naar boven. Ze volgde zijn blik naar het plafond en vroeg zich af wat er te zien was maar zag zoals ze wel al had gedacht, niks. Apneatic lokte haar aandacht waardoor ze omkeek. Blijkbaar zat ze weer tegen zichzelf te praten, of was het nu haar 2e ik? Momiku wilde er naar vragen maar voelde dan een warme hand op haar bovenbeen die zachtjes heen en weer wreef. De jongen had het waarschijnlijk niet door wat hij aan het doen was maar dat zou hij wel snel merken. Geschroken greep ze zijn hand en kraakte zijn pols om terwijl zij met een sprong was rechtgekomen.

Apneatic grinnikte toen ze de jongen zijn gezicht zag. 'volgens mij heb je hem een beetje, een beetje maar hoor, pijn gedaan.' Zei ze grijnzend. Ze keek naar de jongen en pakte Momiku bij haar hand, ze trok haar weg bij de jonge en liet mijn pijn leidend achter terwijl ze ergens anders gingen zitten. Ze deed dit omdat ze bang was dat ze gestraft zou worden, en als ze gestraft werd deed dat pijn.

Lee grijnsde breed en stak zijn beide armen hoog in de lucht toen hij binnenkwam, en grinnikte tevreden. Hij had zin in een feestje. 'Yeah, the Lee-man is in da house! Let's get this party started!', riep hij als begroeting, zelfzeker als altijd. Hij keek even rond naar het volk dat er was, en het beviel hem best. De muziek was goed, het volk was goed, en hijzelf was beter dan ooit, bedacht hij met een grijns tot over zijn oren.

Ricca hoorde nog over de muziek een een vaag bekende stem. Toen ze opstond zag ze de lange gedaante van de gozer die ze bij de missie nog even goed op zijn plek had gezet. Toch had hij wel wat. Maar dat was wel het laatste waar Ricca aan toe zou geven.
Aangezien Ricca niet veel zin had om bij haar half bezopen vrienden te zitten besloot ze zelf maar het voor touw te nemen, maar eerst zou ze nog even een drankje bij de bar halen. Er waren nog een paar voor haar en toen Ricca eindelijk aan de beurt was, zag ze dat de drank er snel door heen was gegaan. Ricca zuchtte en trok de barman aan zijn kraag naar haar toe. 'Waarom is alles al bijna op?!', vroeg ze geïrriteerd. Ook al wist ze dat hij er natuurlijk niets aan kon doen ze was gewoon wat geïrriteerd.
Ze liet de barman los en besloot zelf wel nieuw drank te gaan halen. Een probleem, ze had geen geld. Ricca keek even om naar de gozer die net binnen was komen lopen, misschien had hij geld. Ricca liep wat droog op hem af en probeerde een wat charmante glimlach op te zetten toen ze op zijn rug tikte.

Jay kon niet snel genoeg weg komen toen hij Ricca ook naar de bar zag komen. Snel liet hij zich weer vallen op de bank bij zijn vrienden die niet eens door hadden dat hij weg was geweest. Zijn ogen bleven gericht op haar en bijna was hij op gestaan toen Ricca de barman wild vast pakte. Gelukkig was er verder niets aan de hand en nam een slok van zijn bier.
Hij wilde weer verder gaan praten met zijn vrienden en een beetje in de sfeer komen, maar zijn gedachte bleven bij Ricca. Hij keek haar vragend na toen ze op de voor hem onbekende gozer af stapte die net al te vrolijk binnen was komen zetten.

Lee keek nog steeds grijnzend wat rond, toen hij plots op zijn rug getikt werd. Hij draaide zich om en trok lichtelijk verbaasd zijn wenkbrauw op toen hij zag dat het die meid was die bijna zijn arm gebroken had. Hij grinnikte even en keek haar grijnzend aan. 'Wie we hier hebben..', zei hij nogal vals, en hij knipoogde snel. 'Mijn kinky meid is me dan toch nog niet vergeten?' zei hij wat plagerig, en grinnikend.

Ricca keek hem even vaag aan maar besloot er verder maar niet op in te gaan. 'Lee.. was je naam toch?', vroeg ze op een veel te lief toontje. Ze had zijn naam vaag ergens gehoord tijdens de missie, wat nu aangenaam van pas kwam.
Hopelijk had hij nog wat geld anders had ze compleet niets aan hem. Haar ogen konden het niet laten om even over zijn lichaam te glijden, wat er absoluut niet verkeerd uit zag. Maar Ricca had geen zin om steeds een gozer rond haar nek te hebben.
Toen ze weer opeens iets roodsharig zag flitsten besloot ze niet meer op zijn antwoord te wachten en sleurde hem mee de deur uit

Jay keek even verbaast. Ricca die met een gozer flirtte. Tenminste, daar leek het op. Natuurlijk wist hij niets zeker en hoorde hij enkel kleine woord delen. Maar toen ze weg liepen, werd Jay toch wel nieuwsgierig.
Hij overwoog de optie op ze te volgen, maar dan zou hij enkele tellen langer moesten wachten. Wie weet gingen ze alleen naar de gang toe om elkaar verstaan baar te maken. Toch had Jay het gevoel dat ze niet alleen naar de gang gingen. Hij keek even om zich heen maar besloot nog even te wachten. Hij wist tenslotte helemaal niets zeker.

Lee grinnikte, en leunde naar haar toe om te antwoorden, toen ze hem plots meesleurde naar buiten. Wow, dit ging vlot! Eenmaal op de gang keek hij haar nog steeds met opgetrokken wenkbrauw aan en grijnsde. 'Ja, Lee..' bevestigde hij charmant. Ook hij liet zijn ogen over haar lichaam glijden en klakte even met zijn tong. 'En Ricca..', zei hij met een subtiele knipoog. Hij kende haar naam goed genoeg, ze was dan ook een beetje zijn baas. Niet dat hij dat zo zag..
Hij ging subtiel wat dichter tegen haar staan, en liet zacht zijn hand over haar bovenarm glijden, en streelde haar met zijn vingertoppen, en keek haar nog steeds charmant grijnzend aan, niet beter wetend dan dat ze met hem naar bed wou.

Ricca zuchtte wat geïrriteerd. Dat ze zo laag moest zinken voor geld. Nou ja het was nu eenmaal niet anders. Ricca hoorde de muziek van binnen komen en ze had nog een kans om gewoon terug te gaan. Maar haar behoefte aan drank wat te groot.
Om het nog erger te maken, voelde ze Lee's hand opeens langs haar arm glijden en ze zette een stapje naar achter. Haar blik stond fel maar ze wist dat ze nu even lief en aardig moest blijven. 'Ik had een vraagje, Lee', ze met een knip oogje.
'Het drank is bijna op, en natuurlijk geen feest zonder drank, vind je ook niet?', vroeg ze met een wat slijmende ondertoon. 'Helaas is nu net mijn geld op, dus als wij nu even snel naar de overkant lopen om wat drank in te kopen op jou kosten kunnen we vanavond gezellig verder feesten', zei ze terwijl hem met een brede nep grijns aan keek.

Jay kon niet langer blijven zitten. Snel gooide hij zijn laatste slok bier naar achter en liep naar de voor deur waar Ricca zojuist uit was gelopen met die vreemde knaap. Jay vertrouwde hem gewoon niet. Eigenlijk vertrouwde hij geen enkele gozer die met ze poten aan zijn zusje kwam. Maar misschien was dat niet eens het geval. Toch kon hij gewoon niet blijven zitten.
Gelukkig legde hij eerst zijn oor tegen de voor deur en hoorde hij hen vaag praten, straks was hij vol de deur uit gelopen terwijl hun daar nog stonden. Een paar meisjes keken hem wat verbaast aan aangezien hij nog altijd met zijn oor tegen de deur aan zat. Hij moest wachten, heel even nog, Tot dat ze weg waren.

Lee luisterde niet echt aandachtig naar wat ze vroeg, maar staarde naar haar lichaam dat hij maar al te graag eens zou vastpakken. Tot hij het woord geld hoorde, toen leek hij even te ontwaken. Hij trok zijn wenkbrauw op en grinnikte. 'Hmm.. Misschien kan ik wel wat voor je doen, mop..', zei hij met een sluw grijnsje. 'Want ik wil o zo graag met jou verder feesten vanavond..' Hij grinnikte even verlekkerd, terwijl zijn hand vlot verder gleed, naar haar heup.
Zijn andere hand gleed in zijn broekzak en haalde er een pakketje geld briefjes uit. 'Dit zal wel volstaan, denk ik?' Hij grinnikte en grijnsde, en trok zijn hand terug van haar heup en liep richting de lift. Hij kneep even in haar kont, toen hij voorbij haar liep. 'Kom babe, we gaan feesten..' Hij lachte nogal vettig terwijl hij de lift riep.

Ricca voelde zijn hand op haar heup en moest alle moeite doen om het te negeren, hem niet in elkaar te trappen of hem uit te schelden. Maar toen ze het pakketje geld zag, ging het opeens allemaal een heel stuk makkelijker.
Een brede, deze keer geen nep grijns kwam op haar gezicht. 'Dat volstaat zeker wel', zei ze met een vrolijke stem. Ze beet even op haar lip en staarde compleet verliefd naar het geld. Dat zou nog wel de enige reden zijn geweest waarom ze zo deed.
Toen ze de lift aan zag komen, greep ze zijn hand en sleurde hem mee de lift in en drukte op begane grond knop. Ze waren nu op de achtste verdieping en Ricca keek hoe de lift sloot.

Jay hoorde niets meer en voorzichtig en langzaam opende hij de enorme witten deur. Nog net zag hij de de lift deuren dicht gaan, en Ricca en die rare gozer waren weg. Hij keek naar de trap. Hij was op de 8e verdieping.. Toch ging hij lopen aangezien wachten op de lift te lang zou duren. Hij greep naar de trap leuning en rende zo snel als hij kon de trap af.
Hij was bijna beneden, nog een paar trappen. Gelukkig had Jay een geweldige conditie en liep hij zonder enkele moeite ook de laatste drie trappen af. Hij wachtte nog even voor de zekerheid om te kijken of ze nog moetsen uit stappen en hij verstopte zich achter een muurtje.

Na niet lang in de lift te hebben moeten staan, opende de schuifdeuren zich weer. Lee had de hele tijd dicht tegen haar aangestaan, en met zijn ogen in naar haar boezem gestaard, en grijnsde nog steeds.
Hij liep de lift uit en leidde haar mee met zijn hand, die op haar onderrug rustte. Door de glazen deur op het einde van de gang zag hij al de drankshop aan de overkant. De massieve deur opende zich langzaam toen Lee er tegen duwde, en openhield voor Ricca, waarbij hij even charmant met zijn wenkbrauwen wiebelde. De deur viel langzaam achter hen dicht en Lee kon het niet laten om even opnieuw, snel maar toch overduidelijk, zijn hand over haar achterste te laten glijden.

Momiku keek nog even naar de jongen die jammerend naar zijn pols greep maar trok er zich verder niks van aan. Het was zijn eigen schuld. Hij had maar beter niet meisjes lastig gevallen in een dronken bui. Terwijl ze naar de andere kant van de kamer werd begeleid hoorde ze af en toe de woordjes blauw, opvallend, aandachtskind, haarkleur, etc... voorbij vallen. Maar veel aandacht schonk ze daar ook niet aan aangezien ze dit al lang gewoon was. 'he, Apneatic... waarom ben jij eigenlijk bij het verzt gekomen?'

'Het wattes?' Vroeg Apneatic en trok haar wenkbrauw op. 'Oh je bedoelt umm nou dat was eigenlijk een misverstand.' Zei ze. 'Ik zocht een slaap plek en mijn umm dingesen had ik daar laten liggen toen ik iets uhu deed.' Zei ze en grijnsde breed. Ze wilde niets zeggen over wat ze daar precies deed. Anders raakte ze deze umm, hoe noem je zo iets? Het deed er ook niet toe eigenlijk. 'En jij dan?' Vroeg ze om er overheen te praten.

Ricca merkte dat Lee bijna tegen haar aan geplakt zat in de tijd dat de lift zijn weg naar beneden maakte. Nog steeds deed ze alsof ze nergens van bewust was en dacht alleen maar aan het geld. Toch kon ze het niet laten even te zuchtte. Nog even, dacht ze. Dan had ze haar drank en kon het feest verder gaan.
Ricca keek even naar zijn hand en gaf hem toen een nogal wat neppen glimlach en liep voor hem uit de deur uit. Toen zijn hand ook nog over haar achterste gleed beet ze net iets te hard op haar lip om haar irritatie binnen te houden, Ricca stak zonder te kijken over en een aantal toeterende vervoersmiddelen moesten tot stilstand komen. Ricca opende de deuren van de winkel en liep naar binnen.

Momiku keek haar met wijd opengetrokken ogen aan en deed een poging om alles te begrijpen van wat ze nu allemaal had gezegd zonder succes. Waardoor het vertouwen in Apneatic een stuk verminderde. Dus waarom zou ze nu haar leven gaan zitten vertellen aan een persoon die ze nog maar net kende die geheimzinnig deed? Was ze wel te vertrouwen? Trouwens, het was niet slim van Momiku geweest om nu al persoonlijke informatie uit te wisselen met andere dus verzon ze een geloofwaardige smoes 'ik ben vrijwillig bij het verzet gekomen, simpelweg omdat ik weiger dat we de oorlog zullen verliezen. Daarom help ik' Ze glimlachte vriendelijk. Geen spoor op haar gezicht verraade dat ze loog en zo moest het ook precies zijn. Ok, het was wel gedeeltelijk waar maar de meeste details waren verdwenen. In gedachten schold ze zich zelf uit dat ze onvoorzichtig bezig was. Wie wist zat er een spion bij de nieuwe verzetsleden. Ok, het klonk misschien wat maf maar er was altijd een mogelijkheid dacht ze.

Apneatic klakte met haar tong en knikte toen. Waarom zou iemand vrijwillig zich bij het verzet aan melden. het niet doen was toch veel en veel veiliger? En daarbij als je het niet deed was de kans op pijn een stuk minder. Ze gruwelde van pijn, haar eigen pijn. Als iemand anders pijn leed maakte het haar niet uit, ze vond het zelfs leuk. Nou deze Apneatic niet maar wel de "andere." Ze zuchtte en keek Momiku voor het eerst echt recht aan. Haar pony zat er wel tussen, maar ze durfde het. Ze durfde voor het eerst iemand echt aan te kijken. 'Momiku...?' Vroeg ze voorzichtig.

Momiku keek op en legde een haarlok achter haar oor waardoor haar ogen meer zichtbaar waren. 'ja?' Eigenlijk begon ze zich af te vragen wat ze hier kwam doen. Dit feestje was niks voor haar. Het stelde allemaal zo weinig voor in haar ogen. Het leek er op dat ze deze avond maar met 1 iemand zou kennis maken ookal had ze gehoopt dat ze minstens een stuk of 5 mensen had kunnen spreken. Misschien moest ze gewoon 2 glazen bestellen en dan 1 weg geven aan iemand anders en er een leuk verhaaltje rond plakken.

Will, die zich een ongelofelijke loner voelden, keek om zich heen. In de eerste instantie niemand te zien, hij kon wel bij mensen gaan staan maar dat zag er dan ook altijd zo lullig uit. Plotseling zag hij de roodharige babe staan, het zelfde meisje waar hij die fantastische gedachtens over had gehad, en het meisje dat hem kei hard had afgesnauwd. Hij begon spontaan te grijnzen, maar hij voelde zich ook zenuwachtig worden. Ondanks hij zo zeker oogde was hij ook bang om weer afgesnauwd of beledigd te worden. Dat gebeurde niet vaak als hij op meisjes af stapte, maar aangezien zei dat wel had gedaan voelde hij zich toch nog onzekerder worden. Een kleffe openings zin leek hem dan ook niet echt goed voor dit type meisje, maar alleen een "halo" was ook zo stom. Wat moest hij dan doen, zijn hand opsteken? Straks zag ze hem niet?! Of knipogen? Nee want dan denkt ze misschien dat hij een vuiltje in zijn ogen heeft. Will's gedachten bleken pootjes te hebben gekregen en renden door elkaar in zijn hoofd, danste op zijn brein. Will beet op zijn lip, hij wou tegen zijn gedachtens schreeuwen dat ze zo moesten op houden, maar voordat hij dat had kunnen doen had hij zijn mond al opengetrokken, en heel erg suf.. "Hey Meisje!" geroepen. Shit, shit, kut.

Ricca schudde lachend haar hoofd en liep de kamer weer in waar de muziek nog harder stond als toen voordat ze weg gingen. Ricca kreeg een lichte rilling toen ze Lee's hand voelde maar negeerde het volkomen. Ze durfde er niet eens aan te denken.
Haar blik vloog naar de bar man, die met een nogal wanhopige blik de laatste biertjes aan het tappen was. Ricca grinnikte even en sleurde Lee mee naar de bar. Haar eigen drie flessen zetten ze met een harde klap neer. 'Kijk eens! Nu kunnen we weer even aan de gang', zei Ricca met een grijns. De blik van de barman veranderde van een wanhopige uit straling naar een opgeluchte glimlach. 'Dankje', zei hij. Ricca knip oogde, 'Doe maar gelijk twee van die Baileys', zei ze met een grijns, waarna de barman twee glazen met ijs neer zette en in schonk,

Apneatic draaide haar hoofd weg van Momiku. 'Hoe kan ik het beste aan geld komen? Want het wordt nu steeds kouder 's nachts en ik ben bang dat ik dood vries als ik nu buiten ga slapen.' Zei ze en en stelde de vraag die ze eigenlijk wilde stellen toch maar niet omdat ze de goeie woorden er niet voor kon vinden.